MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan yargılaması sonucu verilen hükmün temyizi üzerine Dairemizin bozmasına karşı, yerel mahkemenin direnme kararının temyiz edilmesi ve dosya Hukuk Genel Kurulunca Dairemize gönderilmiş olmakla gereği düşünüldü

- K A R A R -

Davacı vekili, davalı kooperatifin üyesi olan müvekkilinden eşitlik ilkesine aykırı olarak 2005-2006 yıllarında diğer bazı ortaklara göre daha fazla ""katılma bedeli"" alındığını ileri sürerek, şimdilik 10.000,00 TL alacağın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, Islah dilekçesi ile talebini 85.453,88 TL"ye arttırmıştır.
Davalı vekili zamanaşımı itirazında bulunarak, belirsiz alacak davasının koşullarının bulunmadığını ve eşitlik ilkesine aykırılık olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, dosya kapsamına göre; Kooperatifler Kanunu"nun 23. maddesindeki eşitlik ilkesine aykırı şekilde davacıdan alınan 85.453,88 TL fazla aidatın iadesi gerektiğinden davanın kabulüne dair verilen karar, davalı tarafın temyiz istemi üzerine; Dairemizin 16.09.2013 tarih ve 2013/3004 E., 2013/5420 K. sayılı ilamıyla 6100 sayılı HMK"nın 109/2. maddesine göre kısmi dava açmakta davacının hukuki yararı olup olmadığı üzerinde durulmadan karar verilmesinin hatalı olduğu gerekçesiyle bozulmuş mahkemece ilk kararda direnilmiştir.
Direnme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Her ne kadar, dava, belirsiz alacak davası değilse de; HMK"nın 109/2. maddesi 01.04.2015 tarihinde yürürlükten kaldırılmış olup, kısmi dava açılması mümkün hale geldiğinden, mahkemenin usule yönelik direnme kararı Dairemizce de yerinde bulunduğundan onanmasına, karar verildikten sonra Dairemizce esasa ilişkin inceleme yapılmamış olduğundan esasa yönelik incelemeye geçildi.
Dava, kooperatif ile üyesi arasında, kooperatifin verdiği arıtma hizmeti nedeniyle borçlu olmadığının tespiti ile yapılan ödemelerin istirdadı istemlerine ilişkindir.
Dosya kapsamından, davacının endüstriyel üretim yaptığı, atığının endüstriyel atık olduğu anlaşıldığı gibi, taraflar arasında düzenlenen, imzası inkâr edilmeyen bila tarihli “Taahhütname” başlıklı belge içeriğine göre, davacının davalıya borçlu olduğu ve yaptığı ödemelerin istirdadını gerektirir bir durum bulunmadığı nazara alınarak, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.