213 sayılı VUK

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5956
Karar No: 2019/1991
Karar Tarihi: 26.02.2019

213 sayılı VUK"ya aykırılık Sahte belge düzenlemek - defter ve belgeleri ibraz etmemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5956 Esas 2019/1991 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar, 2007-2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan mahkum edilmiştir. Bu karara yapılan temyiz itirazlarında, bir sanık hakkındaki defter ve belge ibraz etmeme suçuna yönelik hüküm açıklanmaması gerektiği savunulmuştur ve bu itirazın temyiz edilemeyeceği fakat itiraza tabi olduğu sonucuna varılmıştır. Diğer bir temyiz itirazı ise, aralarında menfaat çatışması bulunan sanıkların ayrı avukatlar tarafından savunulması gerektiği ve aynı avukatın her iki sanık için savunma yapmasının 1136 sayılı Avukatlık Kanunu'nun 38 ve 5271 sayılı CMK'nin 152. maddelerine aykırı olduğudur. Bu temyiz itirazı kabul edilmiş ve diğer yönleri incelenmeyen hükümler BOZULMUŞTUR.
Kullanılan Kanun Maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu
- 5560 sayılı Kanun
- 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 264/2. maddesi
- 1136 sayılı Avukatlık Kanunu'nun 38. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 152. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi

11. Ceza Dairesi 2016/5956 E. , 2019/1991 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı VUK"ya aykırılık (Sahte belge düzenlemek, defter ve belgeleri ibraz etmemek)
HÜKÜM : Sanıklar hakkında 2007-2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan: Mahkumiyet
Sanık ... hakkında defter ve belge ibraz etmeme suçundan: Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

1- Sanık ... müdafiinin, defter ve belge ibraz etmeme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi uyarınca temyizinin mümkün olmayıp, itiraza tabi olduğu anlaşılmakla, sanık müdafiinin vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nin 264/2. maddesi uyarınca itiraz olarak değerlendirilip gereğinin takdir ve ifası için dosyanın mahalline İADESİNE,
2- Sanıklar müdafiinin, 2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ...’nın, şirkette sadece %5 pay sahibi olduğu ve getir götür işlerini yaptığını beyan ederek işleri diğer sanığın idare ettiğini savunması; diğer sanık ...’ün ise, matbaa işinden anlamadığını, diğer sanığın anladığını kendisinin sadece sermaye koyduğunu, düzenlenen faturalarla ilgisinin olmadığını savunması karşısında, aralarında menfaat çatışması bulunan sanıkların ayrı müdafiler tarafından savunulması gerektiği gözetilmeden, aynı avukatın her iki sanık müdafii olarak oturumlara katılıp savunma yapması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanunu"nun 38 ve 5271 sayılı CMK"nin 152. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanıklar ... ve ... müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.