MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacı tarafından, davalılar aleyhine 22/04/2010 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine dair verilen 14/03/2012 günlü, hükmün tavzihine ilişkin istemin reddine dair verilen 05/02/2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, gayrimenkul satış vaadi sözleşmesine dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Davacı, 01/06/2000 tarihli gayrimenkul satış vaadi sözleşmesine dayanarak 2581 parsel sayılı taşınmazın 1150 m2"lik tapu kaydının iptali ve adına tescilini istemiş, yargılama sırasında düzenlenen rapor ekindeki krokide (B) harfi ile gösterilen kısma yönelik davasından feragat etmiş, (A) harfi ile gösterilen kısmın 4/5"inin adına tescilini, 1/5"inin ise ... adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ..., 2581 parsel sayılı taşınmazda payına düşen 4/5 hisseden 1150 m2"lik kısmı davacıya sattığını, zilyetliğini teslim ettiğini, bedelini de aldığını beyan etmiş, dahili davalı ... 2581 parselin 1/5 payına malik olduğunu, kullandığı yerin kuzeyinde kalan kısmın davacıya ait olduğunu söylemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, 2581 parsel sayılı taşınmazın tapu kaydının iptali ile, 11/11/2010 tarihli fen bilirkişi raporu ve eki krokide (A) harfi ile gösterilen kısmın ayrı bir parsel numarası ile 4/5"inin davacı adına, 1/5"inin dahili davalı ... adına tapuya kayıt ve tesciline, parselin (A) harfli kısmı çıktıktan sonra kalan kısmının 4/5 pay ile ..., 1/5 pay ile ... adına tesciline, (B) harfli kısma yönelik davanın ise davacının feragati nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Bu karar taraflarca temyiz edilmeden 31/02/2012 tarihinde kesinleşmiştir.
Davacı, 09/12/2015 tarihli dilekçesi ile açmış olduğu davada gösterilen taşınmazda maliklerin ... ve ... olduğunu, eski paftasında kayma olması nedeniyle kendisine ayrılan parselin başka bir parsel olduğunu belirterek, kendi yerinin yeni paftada gösterilmesini istemiştir.
Davacının bu talebi hükmün tavzihine yöneliktir.
6100 sayılı HMK"nın 305. maddesinin birinci fıkrasına göre tavzih, hükmün yeterince açıklık taşımaması, infazında tereddüt doğurması veya birbirine aykırı fıkralar içermesi halinde olanaklıdır. İkinci fıkraya göre de tavzih yoluyla hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar sınırlandırılamaz, genişletilemez ve değiştirilemez. Temyiz yoluyla incelenmesi mümkün olan bir husus yeniden yargılama yapılarak tavzih adı altında düzeltilemez.
Davacı, tavzih talebinde hükmün değiştirilmesini istemektedir. Tavzih yolu ile hüküm fıkrasında yer verilmeyen bir hususun tavzih kararı ile hüküm fıkrasına eklenmesi, hükmün bu şekilde genişletilmesi ve değiştirilmesi mümkün olmadığından mahkemenin tavzih isteminin reddine ilişkin vermiş olduğu karar usul ve yasaya uygun olduğundan, temyiz isteminin reddi ile ek kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacının yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddi ile 05/02/2016 tarihli ek kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, 13/11/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.