MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı ... Genel Müdürlüğü bünyesinde 02.04.2013-31.01.2015 tarihleri arasında Konya-Karaman arasındaki bariyerlerde bariyer operatörü olarak çalıştığını, 31.01.2015 tarihinde davalı tarafından haksız olarak iş sözleşmesine son verildiğini, çalışma süresince 07.00-19.00 saatleri arasında çalıştığını, hafta tatili, yıllık izin, dini ve milli bayramlar ile resmi tatil günlerindeki izinlerinin kullandırılmadığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, talep konusu alacaklarının bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla mesai yapıp yapmadığı ve ulusal bayram, genel tatil günlerinde çalışıp çalışmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.
Aynı ilkeler, ulusal bayram ve genel tatil günlerindeki çalışmanın ispatı bakımından da geçerlidir.
Somut olayda, davacı ... 6. Bölge Müdürlüğü nezdindeki hemzemin geçitte geçit bekçisi olarak görev yapmakta olup; dava dilekçesinde 07.00-19.00 saatleri arasında çalıştığını beyan etmiştir. Davacı tanıkları da beyanlarında, davacı ile birlikte toplam üç kişi olarak görev yaptıklarını, dönüşümlü olarak 12 saat çalışma, 24 saat dinlenme esasına göre çalıştıklarını, ulusal bayram ve genel tatillerde de vardiyalarına denk gelmeleri halinde çalışmaya devam ettiklerini ifade etmişlerdir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının ortalama olarak ayda 2 hafta, haftanın 5 günü 07.00-19.00 saatlerinde olmak üzere günlük 12 çalıştığı, 1.5 saat ara dinlenme kullandığı, haftalık 52,5 saat çalışması ve 7,5 saat fazla çalışması bulunduğu kabul edilmiş olup; ayda 2 hafta ise haftanın 5 günü 19.00-07.00 saatleri arasında çalıştığı, 1.5 saat ara dinlenme kullandığı, gece çalışmasının bulunduğu bu dönemde günlük 3 saat fazla çalışmadan haftada 5 gün karşılığı haftalık 15 saat fazla çalışmasının bulunduğu, dini ve milli bayramların tümünde aynı şekilde çalışma yaptığı kabul edilmek suretiyle fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır. Ancak davacı ile birlikte aynı işyerinde üç kişinin dönüşümlü olarak çalıştıkları anlaşılmakla kabul edilen vardiya sistemi davacı tanık anlatımları ve dosya içeriğine uygun düşmemektedir. Üstelik dosyada puantaj kayıtları yer almaktadır. Bu kayıtların bir kısmı davacının adı ve imzasını içermekte; bir kısmı ise yalnızca imza içermektedir. Yalnızca imza içeren puantajların davacıya ait olup olmadığı hususu davacı asile sorularak; alınacak beyana göre kayıt bulunan dönem bakımından kayıtlara itibar edilmek suretiyle hesaplama yapılması gerekmektedir. Kayıt bulunmayan dönem bakımından ise; Dairemiz incelemesinden geçen ve onanarak kesinleşen diğer çalışanlara ilişkin 2017/22467 Esas- 2019/11189 Karar ve 2017/22394 Esas-2019/10211 Karar sayılı Dairemiz dosyalarında, işyerinde 12"şer saatlik 3 vardiyalı çalışma sisteminin bulunduğu, bu sisteme ve kabul edilen vardiya döngüsüne göre, 6 aylık dönemler halinde çalışanların birinci hafta 9 saat, ikinci hafta 7.5 saat, üçüncü hafta 6 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiş olup; kayıt bulunmayan dönemin de bu çalışma sistemi kabul edilmek suretiyle hesaplanması gerekmektedir.
Öte yandan, ulusal bayram ve genel tatil günlerindeki çalışmanın ispatı bakımından da salt tanık beyanları ile sonuca gidilmesi hatalı olup; puantajların yukarıda belirtilen şekilde değerlendirilmesi suretiyle hesaplama yapılması gerekmektedir. Kayıt bulunmayan dönem bakımından da davacının tüm ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı hususu hatalı olup, kabul edilen vardiya sistemine göre dönüşümlü çalışma hususu dikkate alınarak değerlendirme yapılmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.