Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma, 5464 Sayılı Kanuna Muhalefet
Hüküm : TCK.241, 43, 52, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet, 5464 Sayılı Kanuna aykırılık suçundan ceza verilmesine yer olmadığı

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A) 5464 sayılı yasaya muhalefet suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükme yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesi:
Sanığa yüklenen 5464 sayılı Kanuna muhalefet suçundan CMK"nın 237. maddesine göre doğrudan zarar görmeyen Hazinenin bu suçtan açılan kamu davasına katılmasının mümkün olmadığı, mahkemece usulsüz olarak verilen katılma kararının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği, bu itibarla söz konusu suçtan kurulan hükmü temyiz yetkisi bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca katılan vekilinin temyiz isteminin REDDİNE,
B) Tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesi:
Gerekçeli karar başlığında hatalı olarak gösterilen suç tarihinin, tanık beyanlarına ve Vergi Tekniği Raporuna göre suça konu eylemlerin son gerçekleştirildiği tarih olan 2009 Nisan olarak mahallinde düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık ve katılan vekilinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan 6545 sayılı Kanun"un 81. maddesiyle yapılan değişiklik gözetilmeden, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan; “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” ibaresinin çıkarılarak, yerine "ödenmeyen adli para cezasının 5275 sayılı Kanun"un 6545 sayılı Kanunla değişik 106/3. maddesi gereğince infazına" cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.10.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.