Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat


Görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre; mağdur ...’un müdür olarak görev yaptığı okula ait 75 kişilik salonda, okul aile birliğinin gerçekleştirmiş olduğu “İnternetin Doğum Günü” etkinliğine katılan ve aralarında kendi çocuğunun da bulunduğu öğrenci grubu tarafından sahnelecek olan gösteriyi kaydetmek için cep telefonunun video kayıt özelliğini aktif hale getirip, çekim yönünü tiyatro sahnesine doğru odaklayan sanık ... tarafından, toplam 3 dakika 24 saniye süren video kaydı yapıldığı, tiyatro gösterisi başlamadan yaklaşık 18 saniye önce, mağdurun öğretmen arkadaşı olan tanık Dural tarafından mağdura söylenen “Seni yalnız göndermeyeyim, ne olur ne olmaz, bu kadar sap.. var.”, “Yalnız gönderemem” sözlerine yanıt olarak mağdurun söylediği “Sen yanımda gel, ben kendimi daha güvende hissederim, mi acaba”, bu sırada diğer bir öğretmen olan tanık Gülderen’in gülme sesiyle beraber “Bunlarla ne olur ne olmaz” biçimindeki, okul müdürü olan mağdurla iki öğretmen arkadaşı arasında geçen ve yaklaşık 10 saniye süren espri mahiyetindeki konuşmaların da tesadüfen kaydedildiği bu videonun, sanığa ait facebook hesabında yayımlanması nedeniyle sanığın TCK’nın 134/2. madde ve fıkrasındaki görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Sanığa ait facebook hesabında videonun yayımlanmasından sonra sanık tarafından yapılan “Kendini güvende hissetmeyen okul müdüresi, onun korumalığına soyunmuş bir öğretmen ve deeeee haset başka bir öğretmenimizin konuşmaları da yansımış bu kayda. Bakalım bu kişileri tanıyabilecekmisiniz. Yaşasın teknoloji” biçimindeki yorum ile diğer kişilerin yorumları hakkında hakaret suçundan ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği belirlenerek, sanığa isnat edilen görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçu ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesinde:
Kovuşturma evresinde düzenlenen 27.04.2016 tarihli bilirkişi raporuna, ve dosya kapsamına göre, katılan ...’un, diyolog halinde olduğu öğretmen arkadaşları dışında, başkaları tarafından da özel bir gayret gösterilmeksizin rahatlıkla duyulabilen tonda konuşması ve aleni konuşmasının kayda alınmış olması nedeniyle TCK’nın 133. maddesindeki kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçunun yasal unsurları somut olayda gerçekleşmediği gibi, çekim amacı, çekim açısı, çekim sırasındaki hal ve koşullar ile kayda alınan görüntü ve konuşmalara nazaran, katılanın sürekli denetim ve gözetim altına alınması sonucu elde edilmiş ve/veya başkalarınca bilinmesini istemediği özel yaşam alanına ilişkin herhangi bir konuşmasının da kaydedilmemesi karşısında, sanığın eyleminin özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu da oluşturmayacağı anlaşıldığından, tebliğnamedeki; “...okulda düzenlenen etkinliğin kayda alınması sırasında katılan ve diğer öğretmenler arasındaki aleni olmayan konuşmaların kayda alınması, yapılan bu kaydın sosyal medya aracılığıyla yayınlamasında hukuka uygunluk bulunmadığı gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek, yasal ve yeterli olmayan gerekçelerle sanık hakkında TCK"nın 134/2. madde ve fıkrasında düzenlenen özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan beraat kararı verilmesi...” nedenine dayalı olarak, beraat hükmünün bozulmasını öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya kapsamına göre, sanık tarafından yayımlanan videodaki katılana ait konuşmaların, katılanın özel hayatının gizliliğini ihlal edecek nitelikte olmaması nedeniyle sanığa isnat edilen suçun yasal unsurlarının oluşmamasından dolayı sanık hakkında CMK"nın 223/2-a madde, fıkra ve bendi gereğince beraat kararı verilmesi gerekirken, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığından bahisle aynı Kanun"un 223/2-e madde, fıkra ve bendi gereğince beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün gerekçesindeki “Dosyanın Değerlendirilmesi ve Kabul” başlığı altında yer alan “sanığın atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine elverişli her türlü şüpheden uzak kesin, sağlam, objektif delil elde edilemediğinden” ibarelerinin “sanık tarafından yayımlanan videodaki katılana ait konuşmaların, katılanın özel hayatının gizliliğini ihlal edecek nitelikte olmaması nedeniyle sanığa isnat edilen suçun yasal unsurlarının oluşmadığı anlaşıldığından, sanığın” ibareleriyle ve hüküm fıkrasının ilk paragrafının da “Sanık hakkında TCK’nın 134/2. madde ve fıkrasında tanımlanan görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan açılan davanın yapılan yargılaması sonunda, sanık tarafından yayımlanan videodaki katılana ait konuşmaların, katılanın özel hayatının gizliliğini ihlal edecek nitelikte olmaması nedeniyle sanığa isnat edilen suçun yasal unsurlarının oluşmadığı ve sanığa yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olduğu anlaşıldığından, CMK’nın 223/2-a madde, fıkra ve bendi gereğince sanığın beraatine,” ibareleri ile değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.