Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/22820 Esas 2017/1954 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/22820
Karar No: 2017/1954

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/22820 Esas 2017/1954 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2015/22820 E.  ,  2017/1954 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : Boşanma- Ziynet Alacağı

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, tazminat miktarları, ortak çocuk yararına hükmolunan nafakalar, reddedilen tedbir nafakası talebi, ziynet alacağı, vekalet ücreti yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, tazminatlar ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle ortak çocuk yararına hükmolunan nafakanın boşanma hükmü kesinleşene kadar tedbir nafakası, boşanma hükmü kesinleştikten sonra ise iştirak nafakası olarak devam edeceğinin tabii bulunmasına ve boşanmanın eki niteliğindeki tazminatlar için ayrıca vekalet ücreti takdir edilemeyeceğinin anlaşılmasına göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
    3-Davacı kadının yargılama sırasında işe girip bir balık ürünleri firmasında balık paketleme bölümünde çalıştığı ve asgari ücret düzeyinde gelirinin mevcut olduğu, davalı erkeğin de asgari ücret ile hademe olarak çalıştığı tespit edilmiştir. Bu duruma göre, tarafların tespit edilen gelirleri birbirine denktir. Davalı erkeğin gelirinin dosyaya yansıyanın üzerinde olduğuna ilişkin bir tanık beyanı bulunmamaktadır. Bu durumda erkeğin mali gücü de gözetildiğinde asgari yaşam gereksinimlerini karşılamaya yeter miktarda geliri bulunan kadın yararına yoksulluk nafakasına hükmedilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.





    4-Toplanan delillere göre; dava konusu ziynetlerden 16 adet çeyrek altın, 15 adet bilezik, 1 adet zincir, 1 adet yüzük, 1 takım küpenin davalı erkek tarafından bozdurularak harcandığı ve bu ziynetlerin erkeğe iade edilmemek üzere verildiği hususunun da kanıtlanamadığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında 16 adet çeyrek altın, 15 adet bilezik, 1 adet zincir, 1 adet yüzük, 1 takım küpenin dava tarihi itibarıyla değerlerinin belirlenerek ziynet isteminin kabulü gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamıştır.
    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. 3. ve 4. bentlerde bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 27.02.2017 (Pzt.)





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.