9. Ceza Dairesi Esas No: 2015/3892 Karar No: 2015/5712 Karar Tarihi: 09.06.2015
Uyuşturucu madde ticareti yapma - kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/3892 Esas 2015/5712 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma ve kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçlarından mahkumiyetine karar verdi. Sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen kararın, TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereği tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kararın, durma kararı niteliğinde olduğu ve itiraz kanun yoluna tabi olduğu belirtildi. Bu nedenle inceleme yapılmamasına karar verildi ve gereğinin merciince yerine getirilmesine hükmedildi. Uyuşturucu madde ticareti yapma suçuna ilişkin hükmün ise yerinde olduğu ve müdafiinin temyiz itirazlarının reddedildiği belirtildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 188/3, 62/1, 52/2-4, 53/1, 54, 63 ve 191/2-3-5.
9. Ceza Dairesi 2015/3892 E. , 2015/5712 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : Ağır Ceza Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : 1- TCK"nın 188/3, 62/1, 52/2-4, 53/1, 54, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet 2- TCK"nın 191/2-3-5. maddeleri uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: 1- Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen karara yönelik incelemede; Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen "tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, inceleme yapılmasına yer olmadığına, gereğinin merciince yerine getirilmesine, 2- Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince; Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 09.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.