Esas No: 2020/1411
Karar No: 2022/6193
Karar Tarihi: 01.03.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/1411 Esas 2022/6193 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hakkında tehdit ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak verilen kararın doğru şekilde tebliğ edilmediği gerekçesiyle, dosyanın yeniden katılan sanığa gerekli tebliğ işlemlerinin yapılması ve temyiz dilekçesi verilmesi durumunda ek tebliğname düzenlenerek yeniden incelenmek üzere kararın geri gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesi: Tebligatın, duruşmada bildirilen en son adrese yapılması gerektiğini belirtmektedir.
- Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi: Tebligatın, mümkün olduğu durumlarda doğrudan ilgilinin eline yapılması gerektiğini belirtmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Katılan sanık ...’nın yokluğunda verilen kararın duruşmada bildirdiği en son adres ile aynı olan MERNİS adresine öncelikle Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebliği, bunun mümkün olmaması durumunda ise aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca tebliğ edilmesi gerekirken,doğrudan Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligatın usulsüz olduğu gerekçeli kararın katılan sanığa yöntemince tebliğ olunması gerektiği,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafisinin, tebliğnameye aykırı olarak, temyiz davası istemi hakkında KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın katılan sanık ...’ya gerekçeli kararın tebliğ işlemleri usulünce gerçekleştirildikten sonra ve temyiz dilekçesi verildiği takdirde ek tebliğname düzenlenerek Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine GERİ GÖNDERİLMESİNE, 01/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
