MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İntifa Hakkı


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Davacı ... vekili, davalıların murisi olan eşi ......"ın 13.08.2004 tarihinde vefat ettiğini, 10377 ada 2 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan evin aile konutu olduğunu belirterek mirasbırakan kocasından kalan evin miras hissesine mahsuben kendisine intifa hakkı tanınmasını talep etmiştir.
Bir kısım davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Maddi olayları ileri sürmek taraflara, hukuki nitelendirme yapmak ve uygulanacak kanun maddelerini belirlemek hakime aittir (6100 sayılı HMK m. 33). İddianın ileri sürülüş şekline göre dava, aile konutunun miras payına mahsuben sağ eşe özgülenmesi istemine ilişkindir.
Eşlerden birinin ölümü halinde tereke malları arasında ev eşyası veya eşlerin birlikte yaşadıkları konut varsa; sağ kalan eş, bunlar üzerinde kendisine miras hakkına mahsuben mülkiyet hakkı tanınmasını isteyebilir.
Haklı sebeplerin varlığı halinde, sağ kalan eşin veya mirasbırakanın diğer yasal mirasçılarından birinin istemi üzerine, mülkiyet yerine intifa veya oturma hakkı tanınmasına karar verilir (TMK m. 652).
Medeni Kanunumuz bu düzenleme ile eşlerin birlikte yaşadıkları konut ve kullandıkları bu eşyalar ile ilgili olarak sağ kalan eşe mal rejimi hükümleri dışında mirastan ayrı bir takım haklar tanımıştır. Mal rejimi ne olursa olsun, sağ kalan eşe tereke malları arasında bulunan aile konutu ve ev eşyaları üzerinde yasal miras payına mahsuben mülkiyet hakkı, eğer haklı nedenler varsa mülkiyet yerine oturma veya intifa hakkını isteme olanağı getirmiştir.
Ancak bu özgüleme ve alım hakkı bedelsiz değildir. Eğer eşin mirastan payına düşen miktar aile konutunun değerini karşılamıyorsa, eş miras payı dışında kalan aile konutunun değerini ödeyerek onun mülkiyet hakkını talep edebilecek, eğer bakiye değeri ödeyecek gücü yoksa aile konutu üzerinde intifa veya oturma hakkı talep edebilecektir.
Tüm dosya kapsmaı birlikte incelendiğinde; mahkemece, dava konusu yerin iki katlı ruhsatsız, projesiz, iskansız bina olduğu tek katlı ruhsatsız dükkan olduğu, fen ve sanat kaidelerine, deprem ve ısı yalıtım yönetmeliklerine uygun yapılmadığı, ayrıca muristen davacı ve davalılara yüksek alan mahallesinde muristen kalan 14 nolu bağımsız bölüm olan daireninde miras kaldığı, davacının talebinin ise ruhsatsız, projesiz, iskansız ve yola tecavüzlü deprem ve ısı yalıtım yönetmeliklerine uygun olmayan yer olduğundan talebin reddine karar verildiği, taşınmazın üzerindeki yapının son katının aile konutu olup olmadığına yönelik herhangi bir araştırma ve tespit bulunmadığı anlaşılmıştır. Taşınmazın arsa vasfında olması ve/veya imar mevzuatına aykırı yapı olması aile konutu olmasına engel teşkil etmez. Davacının murisin eşi olduğu ve mirasçı sıfatının bulunduğu taraflar arasında uyuşmazlık konusu değildir. O halde mahkemece, öncelikle taşınmazın üzerindeki yapının son katının aile konutu olup olmadığının tespit edilerek sonucuna göre, TMK 652. maddesi gereğince gerekli şartların araştırıldıktan sonra tüm şartların mevcut olması halinde, murisin tüm terekesi tespit edilerek terekenin toplam değeri bulunmalı tüm mirasçıların terekeden dolayı miras payları belirlenerek, davacıya özgülecek taşınmazdan dolayı davacının diğer mirasçılara ödemesi gereken bir bedel varsa bu miktarı miras payları oranında her bir davalı adına mahkeme veznesine depo ettirme imkanı verilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarda gösterilen sebeplerle 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3.maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 19.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.