Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/13533 Esas 2019/5466 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/13533
Karar No: 2019/5466
Karar Tarihi: 02.05.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/13533 Esas 2019/5466 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalıların sürücü malik ve trafik sigortacısı olduğu aracın davacı yayaya çarpması sonucu davacının yaralandığı bir tazminat davası açılmıştır. Mahkemece; maddi tazminatın açılan davaya feragat nedeniyle reddine, manevi tazminatın kısmen kabulüyle davacıya 10.000,00 TL\"nin olay tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalılardan tahsili ve kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınması kararı verilmiştir. Manevi tazminatın takdirinde 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 47. maddesi (6098 sayılı TBK m. 56) özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuştur. Bu kanun maddei, manevi tazminatın takdirinde hak ve adalet ilkelerine uygunluğun önemini vurgulamaktadır.

17. Hukuk Dairesi 2016/13533 E. , 2019/5466 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm davacı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalıların sürücü malik ve trafik sigortacısı olduğu aracın davacı yayaya çarpması sonucu davacının yaralandığını belirterek 40.000,00 TL manevi tazminatın tahsilini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; iddia, savunma, toplanan delillere göre; maddi tazminat bakımından açılan davanın feragat nedeni ile reddine, manevi tazminat bakımından davanın kısmen kabulü ile; 10.000,00 TL"nin olay tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalılar ... ve M. ... "den tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle manevi tazminatın takdirinde 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 47. maddesindeki (6098 sayılı TBK m. 56) özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 15,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 02/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.