Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, tespit ve alacak istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) 1990 yılından itibaren 6762 günlük primi ödenmiş 506 sayılı Kanuna tabi zorunlu sigortalılığı bulunan davacının 31.12.2008 tarihinde davalı Kuruma yönelttiği yaşlılık sigortasından aylık bağlanması başvurusunun, gelir vergisi indirimi işleminin yetkili makamca onaylanmadığı gerekçesiyle reddedilmesi üzerine 17.03.2009 günü istemini yinelediği, anılan talebin de reddinden sonra Gelir İdaresi Başkanlığı tarafından 08.05.2009 tarihinde dava dışı işverene yazı yazılarak, sakatlık oranı %40 olarak belirtilen davacının 23.01.2009 gününden itibaren III. derece sakatlık indiriminden faydalanabileceğinin bildirildiği, davacının 22.05.2009 tarihli son tahsis başvurusunu değerlendiren Kurumca 01.06.2009 günü itibarıyla kendisine yaşlılık aylığı bağlandığı anlaşılmakta olup, sonucu itibarıyla dava, aylığa 01.01.2009 tarihi itibarıyla hak kazanıldığının tespiti ile 01.01.2009 - 01.06.2009 dönemine ilişkin aylıkların yasal faiziyle birlikte ödenmesine ilişkindir.
Davanın yasal dayanağı olan 506 sayılı Kanunun “Yaşlılık aylığından yararlanma şartları” başlığını taşıyan 60. maddesinin (C) bendinin (b) alt bendinde, sakatlığı nedeniyle vergi indiriminden yararlanmaya hak kazanmış durumda olan sigortalıların, yaşları ne olursa olsun, en az 15 yıldan beri sigortalı bulunmak ve en az 3600 gün malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi ödemiş olmak koşuluyla yaşlılık aylığından yararlanacakları öngörülmüş olup, anılan bentte 06.08.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4958 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişiklik yapılarak sigortalılar sakatlık derecelerine göre ayırıma tabi tutulmuşlardır. Bununla birlikte, 506 sayılı Kanuna 06.08.2003 günü yürürlüğe giren 4958 sayılı Kanunun 54. maddesiyle eklenen geçici 87. maddede, 506 sayılı Kanunun 60. maddesinin (C) bendinin (b) alt bendinde yapılan değişikliğin uygulanmasında, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte 12 yıl ve daha fazla sigortalılık süresi bulunanlar hakkında sakatlık derecesi ne olursa olsun bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce yürürlükte bulunan hükümlerin uygulanacağı açıklanmıştır.
Diğer taraftan; 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun “İndirim hadleri” başlıklı 31. maddesinde, çalışma gücünün asgari %80"ini kaybetmiş bulunan hizmet erbabının birinci derecede sakat, asgari %60"ını kaybetmiş bulunan hizmet erbabının ikinci derece sakat, asgari %40"ını kaybetmiş bulunan hizmet erbabının ise üçüncü derece sakat sayılacağı ve belirtilen sakatlık indiriminden faydalanacağı açıklanmış, 01.01.2004 günü yürürlüğe giren 4842 sayılı Kanunun 3. maddesiyle, anılan madde başlığı “Sakatlık indirimi” olarak değiştirilip, derecelendirmeye ilişkin düzenleme korunmuştur.
Yukarıda açıklanan yasal mevzuat ışığında dava değerlendirildiğinde; öncelikle belirtilmelidir ki, sigortalılık başlangıç tarihi dikkate alındığında davacı hakkında 506 sayılı Kanunun geçici 87. maddesinin yollamasıyla 4958 sayılı Kanun değişikliğinden önce yürürlükte olan 60. maddenin (C) bendinin (b) alt bendi hükmünün uygulanması gerekmekte olup, bu konuda taraflar arasında herhangi bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Şu durumda, sakatlık derecelendirilmesinde yetkili organ konumundaki dava dışı Gelir İdaresi Başkanlığı’nca 23.01.2009 tarihinden itibaren çalışma gücünü %40 oranında yitirdiği saptanan davacı hakkında III. derece sakatlık indiriminin uygulanmaya başlanması ve anılan işlemin davalı Kurumca benimsenerek tahsise dayanak kılınması karşısında, davacının 01.02.2009 günü itibarıyla yaşlılık aylığına hak kazandığı belirgindir.
Bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu, istemin tümüyle reddine karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının isteği durumunda davacıya geri verilmesine, 07.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.