Hırsızlık - kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/6531 Esas 2019/632 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6531
Karar No: 2019/632
Karar Tarihi: 14.01.2019

Hırsızlık - kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/6531 Esas 2019/632 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından sanıkların mahkumiyetine karar verdi. Sanıkların temyiz itirazları reddedildi. Ancak hırsızlık suçu ve kamu malına zarar verme suçu konularının aynı olması nedeniyle sanıkların kamu malına zarar verme suçundan beraatleri yerine mahkumiyetleri kabul edildi. Bu karar bozuldu ve sanıkların kamu malına zarar verme suçundan beraatleri gerektiği belirtildi. 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da dikkate alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği vurgulandı. 5320 Sayılı Kanunun 8/1 maddesi delaleti ile 1412 sayılı CMUK’nun 325. maddesi uyarınca açıklanan nedenle bozma istemi kabul edildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 5320 Sayılı Kanun'un 8/1 maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 325. maddesi

2. Ceza Dairesi 2018/6531 E. , 2019/632 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Yokluğunda verilen ve 24/07/2014 tarihinde bilinen son adresinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen kararı yasal bir haftalık temyiz süresinden sonra 10/02/2016 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelemesinde;
Gerekçeli karar ile kısa hüküm arasında çelişki bulunmadığı anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA,
III-Sanıklar ... ve ... hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelemesinde;
Sanıkların suç tarihinde katılan şirkete ait haberleşme kablolarını kesmek suretiyle çalmak istedikleri sırada kolluk görevlilerinin geldiğini görerek kaçmaları şeklinde gerçekleşen olayda, hırsızlık suçunun konusu ile mala zarar verme suçunun konusunun aynı olması, başka bir ifadeyle korunan hukuki yararın tek olduğu gözetilmeden, sanıkların kamu malına zarar verme suçundan beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 5320 Sayılı Kanunun 8/1 maddesi delaleti ile 1412 sayılı CMUK.nun 325. maddesi uyarınca açıklanan nedenle bozmanın temyiz istemi reddedilen ... ve hükmü temyiz etmemiş olan ...’a da sirayetine, 14/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.