Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, ödeme emrinin iptali hakkındadır.
Mahkemece, davanın reddine, alacağın %10’u oranında haksız çıkma tazminatının davacıdan alınmasına karar verilmiştir.
Hüküm, davacı vekili tarafından, süresi içinde temyiz edilmiştir. Düzenlenen rapor ve dosya okunmakla işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi:
506 sayılı SSK m.80 hükmüne göre; Kurumun süresinde ödenmeyen prim ve diğer alacaklarının tahsilinde 6183 sayılı Kanun hükümleri uygulanır. 6183 sayılı AATUHK m.58, Kurum alacakları yönünden tebliğ edilen ödeme emrine karşı dava açma hakkını (7) günlük hak düşürücü süre ile sınırlandırmıştır. 6183 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılan takip nedeniyle; borçlu olmadığının tespitine ve takibin iptaline yönelik dava “menfi tespit” niteliğinde olup maddede belirtilen “böyle bir borcu olmadığı”, “kısmen ödendiği” veya “zamanaşımına uğradığı” yönündeki iddialar dışında yeni ve ayrı bir itiraz nedeni ileri sürülemeyecektir. İİK m.72 hükmüne koşut bir düzenlemeye 6183 sayılı Kanunda yer verilmemiş olması karşısında, (7) günlük hak düşürücü süreyi geçiren borçlunun, aynı konuda yeni bir menfi tespit davası açma olanağı bulunmamaktadır.
Somut olayda, davacıya takiple ilgili ödeme emri 1.11.2010 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davacı ödeme emrinin kendisine 3.11.2010 tarihinde tebliğ edildiğini ileri sürmüşse de yapılan tebliğin usulsüz olduğuna yönelik herhangi bir itirazda bulunmamıştır. Bu nedenle belirtilen tebligatın usulüne uygun olduğu görülmekle, tebliğ tarihi olan 1.11.2010 tarihinden itibaren (7) günlük hak düşürücü sürede dava açılması gerekliyken, süre geçirildikten sonra 9.11.2010 tarihinde iş bu dava açılmıştır. Davanın hak düşürücü sürede açılmamış olması nedeniyle reddine karar verilmesi ve usulden ret nedeniyle de %10 haksız çıkma tazminatına hükmedilmemesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile esasa girilerek yazılı olduğu şekilde davanın kabulüne ve %10 haksız çıkma tazminatına karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Belirtilen aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı, Hukuk Muhakemeleri Kanunu m.370/2 uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasından %10 haksız çıkma tazminatına dair (2) nolu bendin çıkarılması suretiyle kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıdan alınmasına, 05.03.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.