Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5152 Esas 2022/7002 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından, nafakaların miktarı yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar, velâyet ve kendi tazminat taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı kadının tüm, davalı-karşı davacı erkeğin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Taraflar arasında görülen karşılıklı boşanma davasının yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince kadının TMK 161. maddesine dayalı davasının reddine ve erkeğin ağır kusurlu olduğundan bahisle, tarafların TMK 166/1. maddesine dayalı davalarının kabulü ile kadın lehine ferilerine karar verilmiş, karar taraflarca istinaf edilmekle; bölge adliye mahkemesi, kadının TMK 161. maddesine dayalı davasının kabulüne ve kadın lehine tazminat miktarlarının arttırılmasına ve tarafların sair istinaf itirazlarının esastan reddine karar vermiştir. Bölge adliye mahkemesi hükmü taraflarca yukarıda belirtilen nedenlerle temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve toplanan delillerden; her ne kadar dosya kapsamına celp edilen otel kayıtlarında davalı-karşı davacı erkeğin başka bir kadınla otel odasında kalmak suretiyle zina eylemini gerçekleştirdiği anlaşılmış ise de; zina eyleminin gerçekleştiği ve kadının bunu öğrendiği tarih sonrasında, davacı-karşı davalı kadının evliliğine devam ederek zina eyleminden sonra 23-30 Haziran tarihlerinde davalı-karşı davacı eş ile birlikte tatile çıktıkları ve aynı odada kaldıkları, bu nedenle zina eyleminin davacı-karşı davalı kadın tarafından affedildiği en azından hoşgörü ile karşılandığının kabulü gerektiği, affedilen olaylarla ilgili davalı-karşı davacı erkeğe kusur atfı yapılamayacağı, dolayısıyla gerçekleşen bu duruma göre davacı-karşı davalı kadının TMK 161. madde kapsamında açtığı davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden ...'ya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran ...'e geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 13.09.2022 (Salı)