Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/5335 Esas 2022/6833 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 7. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 1. İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.

Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının kapanan ve sonrasında ... İl Özel İdaresine devredilen ... Belediyesinde 2004 yılında geçici işçi olarak çalışmaya başladığını, 2007 yılında ise kadroya geçtiğini, Belediyenin kapanmasından sonra 6360 sayılı On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un geçici 2 nci maddesinin ikinci fıkrasında öngörüldüğü üzere 15.10.2014 tarihinde İl Sağlık Müdürlüğünde çalışmaya başladığını, ancak aynı şekilde diğer kamu kurumlarında işe başlatılan işçi arkadaşlarından daha düşük yevmiye ile işe başlatıldığını, 22.10.2014 tarihinde Türkiye Sağlık İşçileri Sendikasına (T. Sağlık-İş) üye olduğunu ve imzalanan Toplu İş Sözleşmesi Çerçeve Anlaşma Protokolü'nün "İyileştirme" başlıklı maddesinde sendika üyesi olan işçinin ücretinin 2.150,00 TL'nin altında olmaması gerektiğinin belirtildiğini, davacının Belediyede işe başlama tarihinden itibaren ve üye olduğu Sendika ile imzalanan toplu iş sözleşmelerinin ilgili maddelerinin getirmiş olduğu haklarla birlikte diğer emsal işçi ücretlerine göre yevmiyesinin düzeltilmesi gerektiğini, yevmiyesinin düşük olması sebebiyle 15.10.2014 tarihinden itibaren eksik ücret aldığını ileri sürerek bir kısım fark işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.

II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; alacakların zamanaşımına uğradığını, 15.10.2014 tarihinden itibaren davacıya ödenen ücretlerin dava dışı Belediye tarafından düzenlenen işçi nakil bildirimi doğrultusunda 40,05 TL üzerinden ödenmeye başlandığını, sorumluluğun davalı Kuruma ait olmadığını, yapılan ücret ödemelerinin toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre hesaplandığını savunarak davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile;
"…
6360 sayılı yasada; tüzel kişilikleri kaldırılan belediyelerin personelinin her türlü taşınır ve taşınmaz mallarının hak, alacak ve borçlarının il özel idaresine devredileceği, il özel idaresine ve belediyelere devredilen personelden ihtiyaç fazlası olanların, geçici 1. madde hükümlerine göre kamu kurumlarına devredileceği belirtilmiştir.
Dava dilekçesinde "iyileştirme hükümleri uyarınca, davacının ücretinin 2.150,00-TL’nin altında olmaması gerektiği" belirtilmiş ise de (2.150,00/30 = 71,67-TL/gün yapmaktır), bu düzenlemede günlük ücretin 71,67-TL'yi geçmemek üzere günlük 3,33-TL (aylığı 3,33-TLx30=100,00-TL) iyileştirme ile ilgili olduğu değerlendirilmiş, TİS'te 2.150,00-TL'nin taban ücret olarak belirlenmesi şeklinde bir düzenleme bulunmadığı anlaşılmıştır.
Davacının, davalıya ait işyerinde yararlanmaya başladığı ilk TİS 04.08.2015 tarihinde imzalanmıştır. Bu TİS'in imza tarihine kadar davacıya mevcut (40,05-TL) ücretinin ödendiği, bilahare TİS ile getirilen artışlara göre belirlenen 'olması gereken' ücret miktarına TİS imza tarihinden sonra intibak ettirildiği ve olması gereken ücreti ile ödenen ücretin bu tarihten itibaren aynı (51,99.-TL) olduğu görülmektedir.
Bilahare TİS ücret artış dönemlerinin arasında (Nisan/2016, Ağustos/2016, Kasım/2017), davacıya, olması gereken ücretinin üzerinde ücret ödendiği; nitekim, dava tarihi itibariyle de, davacının olması gereken ücreti 68,64-TL iken, davacıya Kasım/2017 için 74,28-TL ücret tahakkuk ettirildiği görülmüştür.
Davacının 'olması gereken' ücretleri, TİS ile belirlenen artış dönemlerine göre tespit edilmekle beraber, anılan TİS'lerin imza tarihleri, yürürlük başlangıç tarihlerinden daha sonra olduğundan görece olarak dönemler arasında, ücret farkı bulunduğu şeklinde görülmekte ise de davalı tarafından TİS ile getirilen ücret farkları için, TİS imza tarihlerinden sonra fark bordroları yapılarak ödendiği anlaşılmaktadır.
Bu çerçevede, davacının ücretinin, TİS hükümlerine uygun olarak belirlendiği ve ödendiği, ücret farkından kaynaklı herhangi bir alacağının bulunmadığı ..." gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili istinaf dilekçesinde; müvekkilinin 22.10.2014 tarihinde T. Sağlık-İş Sendikasına üye olduğunu ve 01.01.2013-31.12.2014 yürürlük tarihli toplu iş sözleşmesi hükümlerinden faydalanma hakkının bulunduğunu, Mahkemece itibar edilen raporda Türkiye Ağır Sanayii ve Hizmet Sektörü Kamu İşverenleri Sendikası (TÜHİS) ile T. Sağlık- İş Sendikası arasında imzalanan 01.01.2015-31.12.2016 yürürlük tarihli toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre değerlendirme yapıldığını, toplu iş sözleşmesi hükmü sayılan 2015 ve 2017 yılları Kamu Toplu İş sözleşmeleri Çerçeve Anlaşma Protokolü hükümlerinin dikkate alınmadığını, davacının çalıştığı ... İl Sağlık Müdürlüğünde aynı işi yapan meslektaşlarından daha düşük ücretle çalıştığını ve istinaf dilekçesinde belirttiği diğer hususları ileri sürerek İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasını istemiştir.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile İlk Derece Mahkemesinin kararına atıfta bulunularak ve özellikle bilirkişi raporunda toplu iş sözleşmesi hükümlerinin incelendiği, toplu iş sözleşmesi ile yapılan artışların davacı hakkında uygulandığı, fark ücret bordroları yapılarak ödemelerde bulunulduğunun anlaşıldığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde; müvekkilinin 22.10.2014 tarihinde T. Sağlık-İş Sendikasına üye olduğunu ve 01.01.2013-31.12.2014 tarihli toplu iş sözleşmesi hükümlerinden faydalanma hakkının bulunduğunu, Mahkemece itibar edilen raporda TÜHİS ile T. Sağlık- İş Sendikası arasında imzalanan 01.01.2015-31.12.2016 yürürlük tarihli toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre değerlendirme yapıldığını, toplu iş sözleşmesi hükmü sayılan 2015 ve 2017 yılları Kamu Toplu İş sözleşmeleri Çerçeve Anlaşma Protokolü hükümlerinin dikkate alınmadığını, davacının çalıştığı ... İl Sağlık Müdürlüğünde aynı işi yapan meslektaşlarından daha düşük ücretle çalıştığını ve temyiz dilekçesinde belirttiği diğer hususları ileri sürerek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasını istemiştir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacının ücretinin toplu iş sözleşmesinin ilgili maddelerinin getirdiği haklarla birlikte değerlendirildiğinde emsal işçi ücretlerine göre düşük miktarda olup olmadığı ve buna bağlı olarak işçilik alacaklarının bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.

2. İlgili Hukuk
6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu'nun 33 üncü maddesi.

3. Değerlendirme
Dosya kapsamı bir bütün olarak değerlendirildiğinde, Bölge Adliye Mahkemesi kararı ile kararın gerekçesinin dosya içeriğine uygun olduğu anlaşılmış ve davacı vekilinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davacı vekilinin yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Davalı ... harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

31.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.