Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/26734 Esas 2022/6220 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2020/26734
Karar No: 2022/6220
Karar Tarihi: 01.03.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/26734 Esas 2022/6220 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında tehdit suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak, sanığın oğlu ile katılan arasında daha önce yaşanan bir olay nedeniyle taraflar arasında husumet bulunması ve katılanın iddialarının tanık beyanı veya başka bir delil ile desteklenmemesi sebebiyle sanığın suçunu işlediğine dair kesin ve somut delil bulunmamaktadır. Bu nedenle, sanığın suçtan beraati yerine mahkumiyet hükmü verilmesi hukuka uygun değildir. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri detaylı bir şekilde açıklandığına dair bilgi yoktur."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre; sanık hakkında tehdit suçundan verilen adli para cezasının hapisten çevrili olması sebebiyle kesin mahiyette olmadığı anlaşıldığından tebliğnamedeki temyiz isteminin reddi yönündeki düşünceye iştirak olunmayarak yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın aşamalarda alınan savunmasında suçlamayı kabul etmemesi, sanığın oğlu ile katılan ... arasında daha önce yaşanan bir olay nedeni ile taraflar arasında husumet bulunması, katılan ...’in iddialarının tanık beyanı veya başkaca bir delil ile desteklenmemesi karşısında, sanığın tehdit suçunu işlediğine dair katılanın soyut beyanları dışında şüpheden uzak, kesin ve somut delil bulunmadığı gözetilmeden, sanığın atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz istemleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, ... tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
