Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14725 Esas 2020/796 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14725
Karar No: 2020/796
Karar Tarihi: 14.01.2020

Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14725 Esas 2020/796 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık kasten yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Kararda, müşteki Nuriye ve katılanın yaralanmasıyla ilgili detaylı bilgi verilmiştir. Ancak katılanın yaralanmasıyla ilgili tebliğnamede rapor alınmadığı ifade edilmiştir. Bunun üzerine, katılanın tıbbi evraklarına bakılmadan eksik inceleme ile hüküm kurulması ve Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeplerle karar bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nin 53., 86. ve 87. maddeleri; 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 326. maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2019/14725 E. , 2020/796 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten Yaralama
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü,
1) Sanık hakkında müşteki Nuriye"yi kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık hakkında katılan ..."ı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Katılan ...’ın yaralanmasına ilişkin tebliğnamede rapor alınmadığı ifade edilmiş ise de,...Devlet Hastanesi Baş Tabipliği tarafından düzenlenen 17.10.2011 tarihli raporda katılanın yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek bir yaralanma olduğunun belirtildiği bunun dışında bir açıklama yapılmadığı, bu haliyle raporun emsallerine göre yeterli açıklama, detay içermediği ve hüküm kurmak için yetersiz olduğu gözetilmeden, katılanın geçici ve kesin raporları ile yaralanmasına ilişkin tüm tıbbi evrakların en yakın Adli Tıp Kurumuna gönderilmek suretiyle 5237 sayılı TCK"nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre rapor alınması gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkın dikkate alınmasına, 14.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.