MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi hissedar ... tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
26.9.2004 tarih ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemeleri"nin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun"a paralel olarak, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun temyiz ve karar düzeltmeye ilişkin hükümlerinde değişiklik yaparak istinaf ve temyiz ile ilgili hükümleri yeniden düzenleyen 18.3.2005 tarih ve 5311 sayılı Kanun ile İcra İflas Kanunu"na eklenen geçici 7. maddeye göre, 5311 sayılı Kanun hükümleri Bölge Adliye Mahkemeleri"nin göreve başladığı 20.07.2016 tarihinden sonra verilen kararlar hakkında uygulanır.
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Şikayetçi hissedarın mahkemeye başvurusunda, 3214 ada 48 parsel 13 nolu bağımsız bölümdeki taşınmaz ihalesinin feshini istediği, mahkemece şikayetin esası incelenerek reddine karar verildiği, şikayetçinin istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi"nin 20.03.2017 tarih ve 2017/371 E. - 2017/439 K. sayılı kararı ile mahkeme kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle istinaf talebinin esastan reddine karar verildiği görülmektedir.
İİK"nun 134/2. maddesi uyarınca ihalenin feshi talebinin reddine karar verilmesi halinde mahkeme davacıyı feshi istenilen ihale bedelinin yüzde onu oranında para cezasına mahkum eder. Yasanın bu hükmü emredici nitelikte olup kamu düzenine ilişkin bulunduğundan mahkemece re"sen uygulanmalıdır. Hukuk Genel Kurulu"nun 06.10.2004 tarih ve 2004/1-433 Esas sayılı kararında da benimsendiği üzere kamu düzenine aykırılıkta aleyhe bozma ilkesi nazara alınamayacağından, mahkemece ihalenin feshi istemi reddedilen borçlu aleyhine para cezasına hükmedilmesi gerekirken, bu hususun gözardı edilerek olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi yasaya aykırı bulunmuştur.
SONUÇ :Yukarıda yazılı nedenlerle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK"nun 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK"nun 373/1. maddesi uyarınca, İstanbul Bölge Adliye Mahkmesi 22. Hukuk Dairesi"nin 20.03.2017 tarih ve 2017/371 E. - 2017/439 K. sayılı kararının KALDIRILMASINA ve İstanbul Anadolu 21. Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 30.09.2016 tarih ve 2016/806 E. - 2016/1221 K. sayılı kararının para cezasına hasren (BOZULMASINA), dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesi"ne, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmesine, 12.02.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.