Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/7842 Esas 2015/10930 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 4 - 2011/155970
MAHKEMESİ : Tekkeköy Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/12/2010
NUMARASI : 2009/319 Esas, 2010/969 Karar
SUÇ : Tefecilik

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Müştekinin annesi tarafından keşide edilen ve kardeşinin ortağı H.. Ç.."ye verilen iki adet çeki bu şahıstan alan sanıkların, çeklerin iadesi karşılığında bedellerinin çok üzerinde para ödenmesine rağmen bununla da yetinmeyip, müştekiden 30.000 TL daha faiz isteyip boş senet aldıkları ve paranın ödenmesi konusunda ısrar ettiklerinin iddia edildiği olayda, suçlamalara konu çekleri sanıklara verdiği ifade edilen tanık H.. Ç.."nin beyanına başvurulup çekin verilmesi karşılığında sanıklarla yaptığı anlaşmanın kapsamının, sanıklardan para alıp almadığının, almış ise miktarının ve tefecilik suçunda suç tarihinin kazanç elde etmek amacıyla ödünç paranın verildiği tarih olduğu da nazara alınarak parayı aldığı tarihin ayrıntılı olarak sorulması, sanıkların tefecilik yapıp yapmadıkları hususunda kolluk araştırması yaptırılması, sanıklardan Yakup"un ticari faaliyetlerinin niteliği ve kapsamı da nazara alınarak olayda tefecilik faaliyetinin bulunup bulunmadığı konusunda vergi inceleme raporu istenmesi, sanıkların bu paraların istenmesi sırasında müştekiye yönelik gerçekleştirdikleri iddia edilen hakaret ve tehdit eylemleriyle ilgili olarak yürütülen soruşturmaların akıbetinin araştırılmasından sonra, sanık Murat"a ait olduğu ilgili GSM şirketinin yazısından anlaşılan telefon hattından müştekiye gönderilen ve müşteki tarafından düzenlenerek sanıklara verilen açık senet nedeniyle ödeme yapılmasının istendiği anlaşılan mesaj içerikleri de sanıklara sorulup karar yerinde tartışılmak suretiyle, hukuki durumlarının tayin ve takdiri gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde beraatlerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, O yer C. Savcısı ve katılan Hazine temsilcisinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.