6. Ceza Dairesi Esas No: 2015/6174 Karar No: 2018/3934 Karar Tarihi: 22.05.2018
Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/6174 Esas 2018/3934 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2015/6174 E. , 2018/3934 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Yağma HÜKÜM : Mahkumiyet, Beraat
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: O yer Cumhuriyet Savcısının, sanık ... hakkında yağma suçundan kurulan beraat; sanık ... savunmanının, sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet kararına yönelik temyiz isteminde bulundukları anlaşılmakla yapılan incelemede; Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Mağdur ..."in, sanıklar ...ve ..."in ...Kömür ve Nakliye isimli şirketinde şöför olarak çalıştığı,... ilindeki bir müşteriye şirkete ait malları teslim ettiği halde ücretini ya da malları teslim ettiğine dair belgeyi almadan olay günü gündüz saat : 11.00 sıralarında ...iline geri döndüğü, sanıkların iş yerinde malların teslimi ile ilgili hesap yaptıkları sırada sanıkların bu durumu fark ederek mağdurdan sebebini sordukları, mağdurunda “muhatap bulunmadığını” belirtmesi üzerine sanıklar mağdura hitaben “ya parayı ödemezlerse biz ne yaparız” diyerek alacaklarını teminat altına almak amacı ile mağdurdan senet imzalamasını istedikleri, mağdurun kabul etmemesi üzerine, sanık ..."in masanın altında bulunan sopayı mağdura göstermesi üzerine mağdurun korkup boş senede imza attığının, mağdurun aşamalardaki tutarlı beyanları, sanıkların savunmaları ve tanık ..."in aşamalarda özde değişmeyen beyanları ile anlaşılması karşısında, kendisine verilen malları, müşteriye teslim ettiğine dair belgeyi ibraz edemeyen ya da malların bedelini ödemeyen mağdurdan alacaklarını tahsil etmek amacı ile el ve işbirliği içerisinde hareket ederek tehdit eden sanıklar ... ve ..." ın eyleminin ayrı ayrı yağmanın daha az cezai gerektiren hali olan 5237 sayılı TCK.nın 150/1. maddesinde düzenlenen hukuki alacağı tahsil amacıyla tehdit suçunu oluşturduğu düşünülmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, 2-Sanık ... hakkında mahkumiyet hükmünün yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinde öngörülen belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre yapılan değişikliğin karar yerinde yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanı ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 22.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.