Mahkemesi :İş Mahkemesi

Rucüan tazminat istemli davanın yapılan yargılaması sonunda; ilâmda yazılı nedenlerle davanın kabulüne ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraf avuklarınca istenilmesi ve davalı ... İnş. Nak. Tem. Tur. Güv. Tic. San. Ltd. Şti. avukatınca duruşma talep edilmesi üzerine, dosya incelenerek, işin duruşmaya tâbi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 05.03.2013 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmiştir. Duruşma günü duruşmalı temyiz eden davalı ve temyiz eden davalılar adlarına Av. ... ve diğer davalı adına Av. ... ile karşı taraf adına Av. ... geldiler. Duruşmaya başlandı. Hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı günde Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava; 03.04.2006 tarihli iş kazası sonucu sürekli iş göremez durumuna girmesi ile bağlanan gelirler ve yapılan masrafların tahsili istemine ilişkin olup, 5510 sayılı Yasanın 21. maddesiyle yeniden getirilen “sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı” tazmin hükmünün, 5510 sayılı Yasanın yürürlüğü öncesinde gerçekleşen iş kazalarından kaynaklanan rücuan tazminat davalarında uygulanmasına olanak veren bir düzenleme bulunmadığı gözetildiğinde, davanın yasal dayanağını 506 sayılı Yasanın 26. ve 87. maddeleridir. Anılan madde uyarınca davalıların Kurumun rücu alacağından sorumluğu ancak kusurlarının varlığı halinde mümkündür.
...’ye ait termik santralde temizlik ve yemek dağıtım işini alan ... İnş. Nak. Tem. Güv. Tic. San. Ltd. Şti. işçisi ... ’ın, çalışır durumdaki kayan bandı düzeltmek isterken sağ kolunu banda kaptırması şeklinde oluşan iş kazasına ilişkin olarak, davanın yargılaması sürecinde alınarak hükme esas alınan 10.09.2012 tarihli kusur raporunda; ...%60, ... Ltd Şti %30, Kazalı %10 oranında kusurlu bulunmuştur.
Mahkemece, işçi sağlığı ve iş güvenliği ile iş kazasının vuku bulduğu iş kolunda uzman bilirkişi heyetinden, davalı ...’in ve diğer tarafların kusur oran ve aidiyetlerini belirleyen kusur raporu aldıktan sonra, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davalı ...’in kusur oranı belirlenmeden, bu davalının kusurunun şirket kusuru içinde bulunduğu kabul edilerek rücü alacağından sorumluluğuna karar verilmiş olması, isabetsiz bulunmuştur.
2-Bağlanan gelirlerin ilk peşin sermaye değeri; yaş, gelirin kesilme olasılığı ve iskonto oranı gözetilerek belirlenen tutarı ifade etmektedir. 506 sayılı Yasanın 92. maddesi ise, “malullük, yaşlılık ve ölüm sigortaları ile iş kazalarıyla meslek hastalıkları sigortasından hak kazanılan aylık ve gelirler birleşirse, sigortalıya veya hak sahibine bu aylık ve gelirlerden yüksek olanın tümü, eksik olanın da yarısı bağlanır. Bu aylık ve gelirler eşitse, iş kazalarıyla meslek hastalıkları sigortasından bağlanan gelirin tümü, malullük, yaşlılık ve ölüm sigortalarından bağlanan aylığın da yarısı verilir.” düzenlemesini içermekte olup, gelir bağlama tablosundan sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirin, 506 sayılı Yasanın 92. maddesi uyarınca indirildiği anlaşılmaktadır.
Kurumun, sigortalı veya hak sahiplerine bağladığı ilk peşin sermaye değerli gelirden fazlasını isteme hakkı bulunmadığı gibi; bağlanan gelirin kesildiği veya kesilmesi gereğinin, yargılama sürecinde ortaya çıktığı durumlarda; Kurumun ödemediği veya ödemeyecek olduğu gelir kesimini rücuan isteyemeyeceği yönü de, tazmine yönelik davada gözetilmesi gereken genel ilkeler arasında bulunmaktadır.
Dava konusu edilen gelirlerin, 506 sayılı Yasanın 92. maddesi uyarınca indirildiği gerçeği karşısında, davalıların tazminle sorumlu olduğu ilk peşin sermaye değerli gelir miktarının belirlenmesi gereği üzerinde durulmaksızın, peşin sermaye değeri hesap tablosunun ilk satırındaki miktar esas alınarak karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, davacı avukatı yararına takdir edilen 990,00.-TL duruşma avukatlık parasının davalılara yükletilmesine, davalılar avukatları yararına takdir edilen 990,00.-TL duruşma avukatlık parasının davacıya yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 05.03.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.