Hırsızlık - İşyeri dokunulmazlığını ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/14035 Esas 2019/11432 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/14035
Karar No: 2019/11432
Karar Tarihi: 01.07.2019

Hırsızlık - İşyeri dokunulmazlığını ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/14035 Esas 2019/11432 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, suça sürüklenen çocuk tarafından işlenen hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlali suçlarının kabul edildiği ve mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Ancak kararda, uygulanması gereken kanun maddesinin yanlış yazılması, denetim süresi ile ilgili hatalı hükümler ve infaz konusuna ilişkin yanlış hüküm verilmesi gibi bazı yasaya aykırı durumlar tespit edilmiştir. Bu nedenlerle kararın bozulması gerektiği belirtilmiş, ancak yeniden yargılamaya gerek olmadığı için hükümlerin düzeltilerek kabul edilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 142/2-h ve 142/2-b maddeleri
- CMK'nın 232/6. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 51/3. ve 51/7. maddeleri

13. Ceza Dairesi 2018/14035 E. , 2019/11432 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, İşyeri dokunulmazlığını ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümlerin temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuğun hırsızlık suçunu geceleyin işlemesi nedeniyle belirlenen temel cezasının "1/2" yerine "1/5" oranında arttırılması suretiyle eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni olarak gösterilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Hırsızlık eylemi nedeniyle hüküm kurulurken uygulama maddesinin TCK"nın 142/2-h maddesi yerine aynı Kanun"un 142/2-b maddesi olarak yazılması ile hırsızlık suçunun geceleyin işlenmesi nedeniyle uygulanma yapılması sırasında uygulanan kanun maddesinin karar yerinde gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2)5237 sayılı TCK’nun 51/3. maddesindeki denetim süresi kazanılmış hakka konu olamayacağından, işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan hükmedilen hapis cezası ertelenen sanık hakkında belirlenecek denetim süresinin hükmolunan hapis cezası süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
3)5237 sayılı TCK"nun 51/7. maddesinde "hükümlünün deneme süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin" belirtilmesi karşısında, suça sürüklenen çocuk hakkında "denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın infaz edileceği" şeklinde infazı da kısıtlayacak şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı olduğundan, hükmün CMUK’nun 321"nci maddesi gereğince BOZULMASI, ancak bu husus yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322"nci maddesi uyarınca, hükmün 1. paragrafındaki "142/2-b" ibaresinin çıkartılarak yerine "142/2-h" yazılması, 2. paragrafın başına "TCK"nın 143. maddesi gereğince" ibaresinin yazılması ile hüküm fıkrasından TCK"nın 51/7. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafının çıkartılarak, yerine "TCK"nın 51/7. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hâkimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi hâlinde; ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine ve işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçundan kurulan hükümde TCK’nın 51/3. maddesi gereğince 1 yıl 1 ay 10 gün denetim süresi belirlenmesi” cümlelerinin eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASI, 01.07.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.