Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/5062 Esas 2019/5248 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5062
Karar No: 2019/5248
Karar Tarihi: 11.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/5062 Esas 2019/5248 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık, mağdurun cüzdanından 100 TL çalmakla suçlanmış ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Cüzdan ve içindeki iptal edilen kartlar cami avlusunda bulunmuş, ancak sanık rızai bir iade yapmamıştır. Mağdurun zararı kısmen giderildiğinden ve etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması için mağdurun muvafakati alınması gerektiğinden bahisle TCK'nun 168/2. maddesinin uygulanması istenmiştir. Ancak bu doğrultuda karar verilmemiştir. Dosyanın incelenmesi sonucu sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş ve hüküm ONAYLANMIŞTIR.
Kanun maddeleri: TCK'nun 168/2. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2018/5062 E. , 2019/5248 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın çalmış olduğu katılan ...’e ait cüzdandan 100,00 TL parayı aldığı, cüzdan ve içerisindeki iptal edilen kartların daha sonra cami avlusunda bulunmuş olduğu ve bu eşyaya ilişkin sanığın rızai bir iadesinin bulunmadığı dikkate alındığında, katılanın zararını kısmen gideren sanık hakkında, katılan ...’in kısmi iade nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına muvafakati olup olmadığı sorularak sonucuna göre TCK’nun 168/2. maddesinin uygulanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 11.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.