22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/22530 Karar No: 2019/11367 Karar Tarihi: 22.05.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/22530 Esas 2019/11367 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2017/22530 E. , 2019/11367 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini, ödenmeyen alacaklarının bulunduğunu ileri sürerek fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Taraflar arasında davacı işçinin fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağının bulunup bulunmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Mahkemece, davacı tanık beyanlarına göre davacının haftalık dokuz saat fazla çalışma yaptığı ve dini bayramların iki gün dışında kalan ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı kabul edilerek zamanaşımı def’i dikkate alınarak belirlenen çalışma süresine göre talep konusu alacaklar hesaplanmıştır. Dosya içeriğine göre, davacı, davalı işyerinde 01.08.2004-23.09.2013 tarihleri arasında çalışmış olup, davacı tanıklarından ... 2002-2011 yılları arasında çalıştığını, ... ise, 1994-2007 yılları arasında çalıştığını beyan etmiştir. Davalı tarafça dosyaya sunulan ..."ya ait işten ayrılış bildirgesinde işten ayrılış tarihinin 07.06.2010, ..."e ait işten ayrılış bildirgesinde işten ayrılış tarihinin 31.10.2008 olduğu görülmüştür. Bu duruma göre; tanıkların davalı işyerinde, davacı ile birlikte çalıştıkları sürelerle bağlı kalınarak fazla çalışma ücreti ve ulusal bayram genel tatil alacağı hesaplanmalıdır. Zira tanıklar ancak kendi çalışma dönemlerindeki çalışma şekli ile ilgili bilgi sahibi olabilirler ve tanıklıklarına ancak kendi çalışma dönemleri ile sınırlı olarak itibar edilebilir. Buna göre, davacı tanıklarının davacı ile birlikte çalıştıkları dönem belirlenerek, bu dönem ile sınırlı olarak fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil alacakları yeniden hesaplanmalıdır. 3-Belirtilmesi gereken diğer bir hususta, davalı tarafça dava konusu alacak taleplerine ilişkin olarak ödeme yapıldığı savunularak, 05.11.2013 tarihli banka ödeme dekontu sunulmuştur. Bu belge değerlendirilerek fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücret alacakları hakkında bir karar verilmesi gerekirken bu hususun gözardı edilmesi hatalı olmuştur. 4-Kabule göre de, mahkemece hükmedilen fazla çalışma ücreti alacağının miktarının nasıl belirlendiği belli olmayıp, açıklanmamış olması da hatalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.