Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/3350 Esas 2019/1964 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3350
Karar No: 2019/1964
Karar Tarihi: 26.02.2019

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/3350 Esas 2019/1964 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık özel belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Cumhuriyet savcısı da karara itiraz etmiş ancak itirazı reddedilmiştir. Sanığın temyiz taleplerinin incelenmesinde ise, Elektronik Haberleşme Kanunu'nun ilgili maddeleriyle ilgili düzenlemeler gözetilmemiş, suça konu belge hakkında karar verilmemiş ve hüküm fıkrasında kanun yolunun gösterilmesi gibi eksiklikler tespit edilmiştir. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur. Kanunlar ise şöyle açıklanmıştır: 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 317. ve 321. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2017/3350 E. , 2019/1964 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

A) Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz taleplerinin incelenmesi;
Cumhuriyet savcısının, katıldığı 23/05/2014 tarihli duruşmada verilip usulüne uygun olarak tefhim edilen hükmü, 1412 sayılı CMUK"nin 310. maddesinde gösterilen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 09/06/2014 tarihli dilekçe ile temyiz ettiği anlaşıldığından temyiz isteminin, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi gereğince REDDİNE,
B) Sanığın temyiz taleplerinin incelenmesi;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkeme’nin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer itirazları yerinde görülmemiştir, ancak;
1- Suç ve hüküm tarihinden önce 10.11.2008 tarih ve 27050 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanun"un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. Maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 2. fıkrasındaki "İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında, özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme uyarınca sanığa ön ödeme önerisinde bulunulması suretiyle sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Suça konu belge akıbeti hakkında karar verilmemiş olması,
3- Hüküm fıkrasında, verilen mahkûmiyet hükmü ile ilgili olmayan, kanun yolunun gösterilmiş olması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.