MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, tehdit
HÜKÜM : TCK.nun 81/1, 35/2, 29/1, 62/2, 53, 63, 54. maddeleri uyarınca 5 yıl 6 ay 20 gün hapis cezası,
Silahla tehdit suçundan CMK.nun 223/2-e maddesi uyarınca beraat.


TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."un, katılan ..."yı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrikin varlığına ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık ... hakkında; katılan ..."yı nitelikli tehdit suçundan elde edilen delillerin hükümlülüğüne yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınarak beraatine hükmedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, katılan vekilinin; tanık ..."un beyanına itibar edilemeyeceğine, teşebbüs nedeniyle üst sınırdan ceza tayini gerektiğine, haksız tahrik ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, tehdit suçundan sübuta, sanık müdafiinin; öldürme kastı bulunmadığına, suç vasfına, haksız tahrik nedeniyle daha fazla indirim yapılması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
1- Sanık ... hakkında; katılan ..."yı nitelikli tehdit suçundan kurulan beraat hükmünün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında katılan ..."yı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde,
A- TCK"nun 29. maddesinin uygulanması sırasında katılandan kaynaklanan tahrik oluşturan söz ve davranışların ulaştığı boyuta göre asgari oranda indirim yapılmasının yeterli olduğu gözetilmeden, yazılı şekilde 1/3 oranda indirim tatbiki suretiyle eksik ceza tayini,
B- 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri doğrultusunda yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
C- Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, katılanlar vekilinin ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 04/07/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.