Esas No: 2020/2276
Karar No: 2022/2104
Karar Tarihi: 29.11.2022
BAM Hukuk Mahkemeleri İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 40. Hukuk Dairesi 2020/2276 Esas 2022/2104 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İstanbul 1. Asliye Ticaret Mahkemesinde görülen davanın konusu, bir trafik kazasından kaynaklanan bakiye güç kaybı tazminatı idi. İlk Derece Mahkemesi davayı kabul etmiş ve davalıdan 30.701,00 TL maddi tazminatın sürekli iş göremezlik nedeniyle ödenmesine hükmetmiştir. Ancak davalı vekilinin yaptığı istinaf başvurusu sonucu, dava bölge adliye mahkemesinde müzakere edilmiştir. İstinaf başvurusu reddedilmiş ve ilk derece mahkemesinin kararı onanmıştır. Bu karara göre, TBK'nin 54. maddesi kapsamında yaralamalı trafik kazalarından kaynaklanan bakiye güç kaybı tazminatı istemine ilişkin davaların kabul edilebileceği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TBK'nın 54. maddesi: Yaralamalı trafik kazalarından kaynaklanan bakiye güç kaybı tazminatı istemine ilişkin hükümleri içerir.
- HMK'nın 355. maddesi: İstinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan incelemeyi düzenler.
- HMK'nın 353/1-b/1. maddesi: İstinaf başvurusunun, hukuki nitelik itibarıyla işlemeyeceği durumları belirler.
- HMK'nın 362/1-a maddesi: Kararın kesinleşmesini düzenler.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2020/2276
KARAR NO: 2022/2104
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 11/02/2020
NUMARASI: 2018/139 Esas - 2020/81 Karar
DAVANIN KONUSU: Maddi Tazminat (Trafik Kazasından Kaynaklanna)
KARAR TARİHİ: 29/11/2022
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Dava ve uyuşmazlık; TBK'nın 54. maddesi kapsamında, yaralamalı trafik kazasından kaynaklanan bakiye güç kaybı tazminatı istemine ilişkindir. İlk Derece Mahkemesince; "Davacının davasının kabulüne, 30.701,00 TL maddi tazminatın (sürekli iş göremezlik) 25/07/2017 temerrüt tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine," karar verilmiştir. Bu karara karşı, davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Davalı vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; maluliyet raporunun 20/02/2019 tarih ve 30692 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Erişkinler İçin Engellilik Değerlendirmesi Hakkında Yönetmelik hükümlerine göre düzenlenmesi gerektiğini, maluliyet raporları arasında çelişki bulunduğunu ve bu çelişki giderilmeden karar verildiğini, ilk raporda maluliyet oranı %1 olduğu halde, hükme esas alınan ATK raporunda %4 olarak belirlendiğini; 25/07/2017 tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesinin hatalı olduğunu, yasal faizin dava tarihinden itibaren işletilmesi gerektiğini belirtmiştir. HMK'nın 355. maddesi kapsamında istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda: Dosya kapsamından; 08/11/2016 tarihinde, davacının, plakası tespit edilemeyen metrobüse binmeye çalıştığı esnada metrobüsün ani hareket etmesi nedeniyle meydana gelen trafik kazası neticesinde yaralandığı; dava öncesinde, davalı Güvence Hesabı tarafından davacıya 5.585 TL tazminat ödemesi yapıldığı, davacı tarafça bu ödemenin yetersiz görülerek işbu davada bakiye sürekli güç kaybı tazminatı talep edildiği ve Mahkemece yapılan yargılama neticesinde, yukarıdaki şekilde karar verildiği anlaşılmıştır. Davalı vekili tarafından her ne kadar yukarıda belirtilen itirazlar ileri sürülerek istinaf kanun yoluna başvurulmuş ise de; Erişkinler İçin Engellilik Değerlendirmesi Hakkında Yönetmelik hükümlerinin somut uyuşmazlıkta uygulanma olanağının bulunmadığı, %1'lik maluliyet oranını belirten raporun, engelli sağlık kurulu raporu olması nedeniyle geçerli bir rapor olmadığı, dolayısıyla raporlar arasında herhangi bir çelişkiden söz edilemeyeceği, faiz başlangıç tarihinin, başvuru tarihinden itibaren 8. iş gününün sonu olarak alınmasının da doğru olduğu kanısına varılmıştır. Bu nedenle, avalı vekilinin istinaf başvurusundaki iddia ve itirazlar yerinde görülmemiştir. Yukarıdaki açıklamalar çerçevesinde, Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere:1-Davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK'nın 353/1-b/1. maddesi gereğince esastan reddine,2-Harçlar Kanunu'na göre alınması gereken 2.097,19 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 524,20 TL karar ve ilam harcının mahsup edilerek bakiye 1.572,99 TL karar ve ilam harcının davalıdan tahsili ile Hazine'ye verilmesine,3-Davalının istinaf başvurusu nedeniyle sarf ettiği yargılama giderinin kendisi üzerinde bırakılmasına,4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından vekâlet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf yargılama giderleri için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK'nın 362/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.29/11/2022