Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/9122 Esas 2020/790 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/9122
Karar No: 2020/790
Karar Tarihi: 10.02.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/9122 Esas 2020/790 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı kooperatif üyesi, davalının ödemesi gereken aidat bedelini ödemediği için icra takibi başlattıklarını ancak davalının itiraz ettiğini ve takibin durduğunu belirterek, itirazın iptali ile takibin devamına ve icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir. Mahkeme, davalının kooperatife 6.355,00 TL asıl alacak ve 1.245,58 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 7.600,58 TL borçlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Karar, davalı vekili tarafından temyiz edildi ancak temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri: Türk Borçlar Kanunu'nun 113. maddesi.
23. Hukuk Dairesi         2016/9122 E.  ,  2020/790 K.

    "İçtihat Metni"



    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla)

    Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -

    Davacı vekili; müvekkili kooperatif üyesi olan davalının kooperatif genel kurullarında alınan kararlar gereği ödemesi gereken aidat bedelini ödemediğini, bu nedenle müvekkili kooperatifin davalı aleyhine icra takibi başlattığını, takibe davalının itiraz ettiğini ve takibin durduğunu, itirazın haksız ve kötü niyetli olduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına ve %20 icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili; müvekkilinin borçlu olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamında; davalının davacı kooperatife 6.355,00 TL asıl alacak ve 1.245,58 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 7.600,58 TL borçlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir
    Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 10.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.