Vergi usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/366 Esas 2019/1961 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Beraat

Sanıkların ortağı ve yetkilisi oldukları şirket adına gerçekte herhangi bir mal alış ve satışı olmamasına rağmen sahte fatura düzenledikleri ve kullandıkları iddiasıyla “2009 takvim yılında sahte fatura kullanma ve düzenleme” suçlarından açılan kamu davasında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından;
1- Aynı sanıklar hakkında, İstanbul 37. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2010/2 esas ve 2014/246 karar sayılı dosyası ile resmi belgede sahtecilik suçundan dava açıldığının anlaşılması karşısında; sanıkların eylemlerinin sadece Vergi Usul Kanunu’na muhalefet suçunu oluşturduğu anlaşıldığından, öncelikle aralarında hukuki ve fiili irtibat bulunan iki davanın birleştirilmesi,
2- Sanık ...’ün, ..., ... ve ... isimli kişilerin, kendisine ve diğer sanık ...’e 400 TL para karşılığında ... Ltd. Şti."yi kurdurduğunu, şirketin kurulmasından sonra herhangi bir belgeye imza atmadığını, sahte fatura düzenlemediğini belirtmesi karşısında; isimleri geçen bu kişilerin duruşmaya çağırılarak CMK’nin 48. maddesindeki hakları hatırlatılmak suretiyle tanık olarak dinlenmeleri,
3- ... Teks. San. İhr. Paz. Dış. Tic. Ltd. Şti."nin kuruluşuna ve Çorum 3. Noterliğinde devrine ilişkin belge asılları ile sanıklar tarafından adı geçen bu kişilere vekaletname verilmiş ise bu vekaletnamenin ilgili Noterlerden temini ile belgelerdeki yazı ve imzaların sanıkların ve isimleri geçen tanıkların eli ürünü olup olmadığının tespiti için bilirkişi incelemesi yaptırılması,
4- Hakkında karşıt incelemeler bulunan suça konu faturaları kullanan ve düzenleyen kişi/şirketler hakkında dava açılmış olup olmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile mükelleflerin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoku olup olmadığı da araştırılıp, karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılması, faturaları kullanan ve düzenleyen kişi/şirketlerden kanaat oluşturacak kadarının yetkililerinin dinlenerek sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları, kime verdikleri ve sanıkları tanıyıp tanımadıklarının sorulması, suça konu alış ve satış faturaların ilgili vergi dairesinden veya kullanan mükelleflerden temin edilmesi ile bu faturalar üzerinde yer alan imza ve yazıların sanıklara ve yukarıda isimleri geçen kişilere ait olup olmadığı konusunda bilirkişi incelemesi yaptırılmasından sonra toplanan tüm delillere göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yetersiz gerekçe ile hüküm kurulması,
5- Kabule göre; sahte fatura kullanma ile sahte fatura düzenleme suçlarının birbirinden bağımsız ve ayrı suçları oluşturduğu gözetilmeden ve hangi takvim yılından da hüküm kurulduğu belirtilmeksizin sanıklar hakkında tek beraat hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.