Yargıtay - 5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/4020 Esas 2021/12258 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4020
Karar No: 2021/12258
Karar Tarihi: 11.10.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/4020 Esas 2021/12258 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hükümlü bulunmuş ve ceza verilmiştir. Ancak, daha sonra yayınlanan yasal düzenlemeler ve Anayasa Mahkemesi kararları göz önüne alındığında, sanığın cezasında indirim yapılması gerektiği ortaya çıkmıştır. Ayrıca, kaçak eşyanın müsadere edilmesi için farklı bir kanun maddesinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur. 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen düzenlemeye göre, eşyanın değeri hafif olması halinde verilecek cezalar yarıya kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilebilir. Ayrıca, kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulaması da mümkündür. Anayasa Mahkemesi'nin iptal ettiği 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi yeniden değerlendirilmelidir. Kaçak eşyanın müsadere edilmesi için 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi uygulanmalıdır.

7. Ceza Dairesi 2019/4020 E. , 2021/12258 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1- Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2- Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
1- Sanık hakkında takdiri indirim uygulandıktan sonra hapis cezasının 2 yıl 11 ay yerine 1 yıl 23 ay yazılması suretiyle eksi ceza tayini,
2- Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 62. maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3- Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken TCK"nun 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, temyiz edenin sıfatına göre sanığın cezada kazanılmış hakkının CMK 326/son maddesine göre saklı tutulmasına, 11.10.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.