Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/3647 Esas 2017/1350 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müflis şirketten 22.307,00 TL alacaklı olduklarını, iflas masasınca taleplerinin reddedildiğini, alacaklarının dayanağının müflisin maliki olduğu araç ile müvekkili idarenin sorumluluğunda olan köprü kirişlerine hasar vermesi olup bundan dolayı müflis şirket aleyhine ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2011/305 E. sayılı dosyasında dava açtıklarını ileri sürerek, iflas idare kararının iptal edilerek müvekkili alacağının iflas masasına kayıt ve kabulünü talep ve dava etmiştir.
Davalı müflis şirket iflas idare memurları vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, dosya kapsamı ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davaya konu hasara neden olan trafik kazasında aracın köprü kirişlerinden 3 tanesine çarpmasıyla kazanın meydana geldiği, araç sürücüsünün yüzde yüz kusurlu olduğu, davacı ..."nün köprü genişletmesi ve yanyol çalışması yapılırken gerekli tüm uyarıcı trafik işaretleri levhalarını koymuş olduğundan kusursuz olduğu, bu kaza nedeniyle hasar oluşan kirişlerde yapılması gereken onarımda kullanılacak malzeme ve işçilik masrafıyla birlikte 5.006,40 TL tazminat talep edilebileceği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 5.006,40 TL"nin kayıt ve kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 04.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.