MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 25/04/2012 ve 30/04/2014 günlerinde verilen dilekçelerle geçit hakkı kurulması talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; asıl ve birleştirilen davanın kabulüne dair verilen 07/04/2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi bir kısım davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Asıl ve birleştirilen dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Davacı vekili, asıl davada müvekkilinin maliki olduğu 386 (yeni 106 ada 9) parsel sayılı taşınmaz lehine; birleştirilen davada müvekkiline ait 106 ada 19 parsel sayılı taşınmaz lehine geçit hakkı kurulmasını talep etmiştir.
Bir kısım davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, asıl ve birleştirilen davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar ..., ..., ..., ... ve ... vekili temyiz etmiştir.
1)Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre bir kısım davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2)6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297/2. maddesi gereğince; hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.
Somut olayda; mahkemece hükme dayanak 23.01.2015 tarihli bilirkişi raporuna ekli krokide “D1” ile gösterilen turuncu ile boyalı kısmın, davacıya ait 106 ada 19 parselin batı sınırında kalmasına rağmen, hükmün (1.) bendinin 5. satırında 106 ada 18 parselin batı sınırında kaldığının belirtilmesi ve 4. satırında “Yaklaşık” ifadesine yer verilmesi doğru görülmemişse de, bu hususlar maddi hatadan kaynaklandığından kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 1086 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 438/7. maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle bir kısım davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; (2) numaralı bent uyarınca bir kısım davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm sonucunun (1.) bendinin 4. satırında yer alan “Yaklaşık” kelimesinin hükümden çıkartılmasına; 5. satırında yer alan “106 ada 18” ibaresi hükümden çıkartılarak yerine ""106 ada 19"" ibaresinin yazılmasına, hükmün DÜZELTİLMİŞ ve DEĞİŞTİRİLMİŞ bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12.11.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.