5. Ceza Dairesi Esas No: 2014/9478 Karar No: 2015/10775 Karar Tarihi: 28.04.2015
Nitelikli Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/9478 Esas 2015/10775 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Edirne 1. Ağır Ceza Mahkemesi, gümrük muhafaza başmüdürü olan sanık H.A. ve diğer sanıklar hakkında zimmet, rüşvet, cürüm işlemek için teşekkül oluşturma suçlarından dava açıldığını belirtti. Sanığın, diğer sanıklarla birlikte el koydukları kaçakçılara ait paralardan aldığı ileri sürülen 104.804,61 Euroya çevrilen 204.980 Alman Markı ile 4.440 Irak Dinarı ile ilgili karar verilmediği ve 5237 sayılı TCK'nın 55. maddesi gereğince müsadere edildiği belirtilmiştir. Ancak, aynı araçta ele geçen ve aynı suçların konusunu oluşturan dava konusu bu paraların zoralımına karar verilmesi gerektiği belirtilerek, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Mahkeme, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozulmasına karar vermiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 55. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, CMUK'nın 321. maddesi.
5. Ceza Dairesi 2014/9478 E. , 2015/10775 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 5 - 2014/334660 MAHKEMESİ : Edirne 1. Ağır Ceza Mahkemesi TARİHİ : 20/03/2012 (Ek Karar) NUMARASI : 1986/158 Esas, 1986/411 Karar SUÇ : Nitelikli Zimmet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: İddianame içeriğine, sanığın hazırlık anlatımlarına, 07/08/1984 günlü ev arama ve zaptetme tutanağına, aynı tarihli kasa açma ve el koymaya ilişkin tutanağa ve dosya kapsamına nazaran; olay tarihinde .. Gümrük Muhafaza Başmüdürü olan sanık H.. A.. ve burada görev yapan diğer sanıklar hakkında zimmet, rüşvet, cürüm işlemek için teşekkül oluşturmak gibi suçlardan Ankara Sıkıyönetim Komutanlığı 4 No"lu Askeri Mahkemesine dava açıldığı, bu mahkemenin 13/06/1985 günlü görevsizlik kararıyla dosyanın Edirne 1. Ağır Ceza Mahkemesine gönderildiği, hazırlık soruşturması sırasında sanığın görevi gereği diğer sanıklarla birlikte el koydukları kaçakçılara ait paralardan aldığı ileri sürülen 104.804,61 Euroya çevrilen 204.980 Alman Markı ile 4.440 Irak Dinarının yakını N.. A.. adına kayıtlı T.C Ziraat Bankası .. Şubesi"ndeki kiralık kasada tutulduğu belirlenerek bu paralara el konulduğu, ayrıca bankaya yatırdığı toplam 15.000.000 (15 YTL) liraya ait mevduat sertifikalarının evinde yapılan aramada ele geçirilerek sonradan Edirne Adli Emanet Memurluğunun 1987/184 sırasına kaydedildiği, sanığın yargılama sırasında 15/03/1985 tarihinde ölmesi nedeniyle 20/01/1986 gün, 1985/330 Esas, 1986/33 sayılı kararda hakkındaki kamu davasının ortadan kaldırılmasına karar verildiği halde adli emanetteki para ve eşyalarla ilgili hüküm kurulmadığı, talep üzerine uzun süre sonra 20/03/2012 tarihli ek karar ile 5237 sayılı TCK"nın 55. maddesi gereğince bunların müsaderesine karar verildiği anlaşılmakla; Söz konusu paraların 13/07/1984 tarihinde ele geçirildiği .. plakalı aracın şoförü ve yetkilisi olan H.. U.. ve E.. T.. B.. hakkında kaçakçılık ve 1567 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından açılan ve Edirne 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 1984/248 Esas ve İstanbul 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 1984/307 Esas sayılı dosyalarında görülen davaların akıbeti araştırılıp elkonulan paralarla ilgili bir karar verilip verilmediği belirlenerek, paraların zoralımına karar verilmişse aynı araçta ele geçen ve aynı suçların konusunu oluşturan dava konusu bu paraların da zoralımına karar verilmesi gerektiği nazara alınmaksızın eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması, Kabule göre de; Söz konusu paralardan 15.000.000 TL"lik mevduat sertifikası ve 4.440 Irak Dinarının sanık H.. A..’ın yasal mirasçılarına iadesine ilişkin Edirne 1. Ağır Ceza Mahkemesinin kesinleşmiş 03/10/1996 gün ve 1996/124 Müteferrik sayılı kararı ile çelişki oluşturacak şekilde hüküm kurulması, Kanuna aykırı, şahsi hak sahipleri vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.