Banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/2138 Esas 2015/4499 Karar Sayılı İlamı

"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın keşidecisi olduğu, çalıntı ve sahteliği tespit edilen 4.000 TL bedelli çeki, çeyiz ürünleri üzerine işyeri bulunan mağdur ..."e 24.05.2008 günü müşteri olarak gelen ve isimlerini Murat ve Yahya olarak tanıtan iki kişinin 1.700 TL"lik mal karşılığında verdikleri, mağdurun çeki tahsil için bankaya ibraz ettiğinde çalıntı ve sahte olduğunu öğrendiğini, şikayeti üzerine yapılan araştırmada, irtibat kurduğunu beyan ettiği numaraların sanıklar üzerine kayıtlı olduğu ve mağdurla suç tarihinde görüşmelerinin olduğunun tespiti ve mağdurun emniyet müdürlüğünde şahısların fotograflarından hareketle, kendisini dolandıran ve Murat ismini kullanan kişinin sanık ... olduğunu kesin olarak teşhis ettiği, temyiz dışı sanık ..."nın alışveriş esnasında orada bulunsa da, suça karışmadığı anlaşıldığından nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarının oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
1-Resmi belgede sahtecilik suçu hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,

2- Banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçu hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak ;
5237 sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) (j) ve (k) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde eğer suçtan elde edilen haksız menfaat miktarı belli ise; o takdirde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezası belirlenecektir. Bu açıklama kapsamında sonuç adli para cezasının gün karşılığı belirlenmesi gerekirken, somut olayda TCK"nın 62. maddesine göre eksiltme yapılmadan önce 52. maddeye göre sonuç para cezası belirlendikten sonra eksiltme yapılması sonucu 2.820 TL yerine yazılı şekilde 2.830 TL olarak fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından gün adli para cezasına ilişkin "170", "3.400 TL"ve "2.830 TL" ibarelerinin çıkarılarak yerlerine "170","141" gün ve "2.820 TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/09/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.